Tekst: Leszek Sikora

Jest droga, co komuś zdaje się słuszną, lecz w końcu prowadzi do zguby ( Przyp.Sal.14.12)

​Postępowanie człowieka często odzwierciedla jego nastawienie do Pana. Sprawiedliwy kieruje się tym, co wie, iż podoba się Bogu, co wypływa też z relacji z Nim. Przewrotny człowiek nie przejmuje się tym, co myśli Bóg, ponosząc już tu na ziemi konsekwencje swych wyborów.

​Tak wiele razy wydaje się nam, że dokonujemy właściwego wyboru, po upływie czasu  okazuje się jednak, że nie mieliśmy racji i decyzja była błędna. Pół biedy jeśli dzieje się to z marginalnymi sprawami. A jeśli dotyczą one spraw bardzo istotnych, wręcz nieodwracalnych?

​Bez Bożej mądrości nie możemy być pewni, że decyzje przez nas podejmowane są słuszne, nie tylko w danym czasie, ale co najważniejsze, że przyniosą one błogosławiony owoc dla całego naszego życia.

Ile to razy słyszymy czyjeś: „Wydawało mi się, że dobrze zrobiłem”, „Wszyscy tak robią”, „Oddałbym wtedy głowę za tą sprawę”.

​Być może nawet sami mamy podobne doświadczenia w naszym życiu, kiedy coś wydawało nam się oczywiste, a czas inaczej zweryfikował nasze wybory. Aby uniknąć podobnych sytuacji (albo przynajmniej mieć ich jak najmniej), potrzebujemy doradcy. Lektura Księgi Salomona podpowiada nam, że jedynym sprawdzonym i pewnym źródłem jest Boża Mądrość reprezentowana w naszym życiu przez Jego Słowo i obecność Ducha Świętego. Bez tego będziemy podejmowali decyzje, które wydają się dobre w danej chwili, ale na dłuższą metę doprowadzą w najlepszej mierze do rozczarowania.

​Podejmowanie decyzji jest oznaką naszej dojrzałości – to ciężar i odpowiedzialność, z którą musimy się zmierzyć. To, że jako dojrzali ludzie podejmiemy nawet nietrafione decyzje – przy Bożej ochronie, może nas wiele nauczyć. Unikanie podejmowania decyzji jest na pewno drogą w ślepy zaułek. Problemy same się nie rozwiążą. Gdy coś idzie nie tak w naszym życiu, musimy się zaangażować w tę konkretną sferę, z pozycji defensywnej przejść w ofensywną, mając świadomość że:

„Wiemy też, że Bóg z tymi, którzy Go miłują, współdziała we wszystkim dla ich dobra, z tymi, którzy są powołani według [Jego] zamiaru” (Rzym 8.28).

Słowo użyte tu to „współdziała” – nie działa sam, lecz jest naszym pomocnikiem, współdziałającym – nie towarzyszem naszej biernej postawy, lecz tym który wspiera nasze działanie.