Tekst: Kot Kuba
„Niepłodna rodzi siedmiokroć ” (1 Sam 2:5)
Ja, kot Kuba, podsłuchałem rozmowę o tym, jak jednego brata okradli i drugi mu tłumaczył, że diabeł mu odda tysiąckrotnie. Chciałem mu wyjaśnić, że jest obietnica, że odda tylko siedmiokrotnie, jednakże jest to całe mienie jego domu. Zresztą siedem to liczba pełni, a ja, kot Kuba, właśnie w takową pełnię w swoim życiu wchodzę. Moja pani powiedziała, że pełnia jest w Jezusie, tak się jednak składa, że On mieszka we mnie, a ja w Nim. Mając tak znaczący autorytet czuję się w obowiązku diabła osobiście ogarnąć, co oznacza, że jeśli jedną drogą wyszedł przeciwko mnie, siedmioma będzie uciekał. Pani się jednak obawia, że skoro jestem taki wymieciony i przyozdobiony (niczym oblubienica dla męża swego), to diabeł zaraz wróci i weźmie ze sobą siedem innych duchów nieczystych. Jak już musi tak być, niech przyniosą, co nakradły, będzie akurat razy siedem, co by się zgadzało.
Pani otrzeźwiła mnie jednak, że diabeł sam mi nic nie da, co było z lekka rozczarowujące. Błogosławieństwo podobno trzeba w modlitwie zrodzić. Podniosło się we mnie kluczowe pytanie, czy mężczyzna może rodzić? Nurtowało to już niektórych proroków, ale sobie odpowiedzieli (w natchnieniu), że tak. Pospiesznie więc wziąłem się do dzieła. Dla diabła nie mam teraz czasu, bo wielkiej pracy się podjąłem. Oczekujcie więc, aż ten, co ma porodzić – czyli ja, kot Kuba, porodzi.
