Tekst: Leszek Sikora
„I opowiedział im przypowieść: Pewnemu zamożnemu człowiekowi dobrze obrodziło pole. I rozważał sam w sobie: Co tu począć? Nie mam gdzie pomieścić moich zbiorów. I rzekł: Tak zrobię: zburzę moje spichlerze, a pobuduję większe i tam zgromadzę całe zboże i moje dobra. I powiem sobie: Masz wielkie zasoby dóbr, na długie lata złożone; odpoczywaj, jedz, pij i używaj! Lecz Bóg rzekł do niego: Głupcze, jeszcze tej nocy zażądają twojej duszy od ciebie; komu więc przypadnie to, coś przygotował?” ( Ew.Łuk.16-20)
Niebo jest sędzią obfitości. Ta historia przypomniała mi się podczas wspólnej wyprawy rowerowej, kiedy od znajomego usłyszałem stwierdzenie: „Mam więcej, niż mi potrzeba – Bóg mnie zaopatruje”. I nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie świadomość, że temu człowiekowi nie przelewa się. Jest w trakcie odbudowywania swojego życia po wielu przejściach i tragediach, i choć dużo pracuje, prowadzi skromne życie, mimo to stwierdza – mam więcej, niż mi potrzeba. Takiego ma Boga. Takiego Boga mam i ja i ty. Czy o tym wiesz?
W przypowieści opowiedzianej uczniom Jezus przestrzega, może być tylko jedno źródło Twojego zaopatrzenia – są to albo twoje ręce – albo wierność Boga, który ma na imię El Szaddai (ten który daje więcej niż potrzeba – daje wystarczająco – Bóg Wszechmocny).
Bóg jest dawcą wszelkiego dobra, wszelkie zaopatrzenie pochodzi od niego – tylko niebezpieczeństwem obfitości materialnej jest to, że możemy w pewnym momencie powiedzieć do siebie: „Masz wielkie zasoby dóbr, na długie lata złożone; odpoczywaj, jedz, pij i używaj!“
To wielkie niebezpieczeństwo dla naszej duszy – nie oddać chwały i dziękczynienia Bogu Wszechmocnemu za to, co posiadamy. Zamożność nie jest grzechem sama w sobie – jest grzechem wtedy, gdy chwałę i zasługi oddajemy sobie samemu, naszej zdolności, wykształceniu i talentom. Bóg jest Bogiem zazdrosnym o swą chwałę i nie dzieli się nią z nikim – szczególnie z nami samymi. Lecz jest pełen laski i dobroci dla tych, którzy go szczerze wzywają. On chce objawić Ci swoje potężne imię w każdej sytuacji i w każdej potrzebie.
„Wzywaj Mnie w dniu utrapienia: Ja cię uwolnię, a ty Mnie uwielbisz” (Ps.50.15)
Bóg El Szaddai chce Ci dziś odpowiedzieć. Chce, abyś poznał jego imię. Jeśli dziś masz potrzeby – On jest dziś tym samym Bogiem, który był 2000 lat temu. Wezwij jego imienia El Szaddai, a okoliczności mogą się zmienić już teraz. Nie musimy czekać do powrotu Jezusa na ziemię. On jest TERAZ Bogiem Wszechmocnym. On nigdy nie zawodzi i jest gotowy teraz „napełnić twoje stodoły, aż do przelewu”.
