W zeszłym tygodniu miałam przywilej odwiedzić jedno z moich ulubionych miast na świecie – Warszawę. Podczas rozmowy z jedną parą, usłyszałam w duchu jedno zdanie: „Jeśli chcecie powstać, musicie się zjednoczyć”.
Płonie we mnie pragnienie, aby Polska i polskie kościoły powstały. Koniec życia w cieniu śmierci, ale czas na powstanie w cieniu Wszechmocnego. Koniec życia w braku, czas na obfitość. Koniec życia w ciężarze i związaniu religijnym, a czas na doświadczenie Bożej wolności i służenie Bogu. To jest właściwe i tego chce Bóg. Jakkolwiek zamierzamy to osiągnąć, lud Boży musi się zjednoczyć.
Historia Powstania Warszawskiego bardzo mnie poruszyła i podziwiam zjednoczenie ludzi, którzy brali w nim udział. Widziałam wywiad z kobietą, która walczyła w Powstaniu i myślę, że to co powiedziała, w pełni oddaje sens tego, o co walczyli: „Lepiej jest umrzeć walcząc, niż klęcząc”. Warunki w których żyli były nie do zniesienia i nadszedł czas, aby zawalczyć o wolność i życie. Walka o to, co było właściwe, o życie było warte poświęcenia wszystkiego, warte zapłacenia ceny. Jest co coś, czego uczę się o Polakach – kiedy się jednoczą, nic nie jest w stanie ich powstrzymać. W czasie wojny Polskie Państwo Podziemne zaplanowało powstanie przeciwko Nazistom, opracowało strategię. Zebrali materiały, broń, informacje i wytrenowali żołnierzy do walki. Sekret ich siły tkwi w jedności i sercu do walki o wolność. Nie zważając na to, czy Powstanie było porażką czy nie, ich odwaga w walce była prawdziwie szlachetna. Nie byli pasywni, ani usatysfakcjonowani tym co mieli. Satysfakcja jest jednym z największych wrogów kościoła i kolejnym kamieniem obrazy dla powstania.
Patrząc na historię przebudzeń, widzimy, że te które przetrwały, przetrwały ze względu na jedność ludzi. Bóg był w stanie zmobilizować grupy ludzi, aby osiągnąć wielkie cele i poszerzyć Swoje Królestwo na ziemi. Ta jedność i więź między ludźmi nazywa się „Moc Jedności”. To każdy lub „wszyscy” działający razem, mający to samo serce, tę samą wizję i cel. To oznacza, że wszyscy uczestniczą, wszyscy są zaangażowani i wszyscy poruszają się w jedności. Dobrym biblijnym przykładem jest historia Jerycha oraz Dzień Pięćdziesiątnicy. Wszyscy byli zgromadzeni i wszyscy uczestniczyli, a Moc Boża była dostępna, aby uczynić cuda. Kiedy ludzie operują w duchu jedności, nie ma nic, co mogłoby ich powstrzymać. Cokoliwek powstaje przeciwko nim, są wstanie przezwyciężyć to i powstać.
Czuję, że Bóg oczyszcza Swój Dom z braku jedności, z podziału i nielojalności. To podejście powstrzymuje nas przed powstaniem. Jego Królestwo jest królestwem jedności, a Jego Dom jest domem „mocy jedności”. Zatem, prawdziwie powstaniemy (obudzimy się, posuniemy wyżej), jeśli będziemy tak zjednoczeni, jak ci którzy walczyli o wolność dla Warszawy. To walka duchowa i musimy przyjąć waleczne usposobienie. Wykonujemy rozkazy duchowych przywódców (liderów, pastorów) oraz naszego generała – Króla Jezusa. Maszerujemy naprzód, ramię w ramię, gotowi by walczyć w Bożej walce i mieć prawdziwą nadzieję wewnątrz nas. Nadzieja to oczekiwanie w pewności, a nasza nadzieja jest w Bogu, który jest wojownikiem. Jest wojownikiem, który nigdy nie przegrywa, który jest zawsze wierny i nic nie może powstać przeciwko Niemu. Jeśli jesteśmy zjednoczeni, wykonujemy Jego rozkazy, poruszmy się w Jego Mocy, powstaniemy – i nic nas nie zatrzyma.
