Tekst: Anna Kulig
Na jakimś etapie chrześcijańskiego życia i my możemy znaleźć się wśród „synów Heliego”, ale to wierność Pana i nasza wiara w nią sprawi, że będziemy mimo wszystko wzrastali tam „przed Panem” i On usunie to otoczenie z naszego życia, gdyż do innego rodzaju społeczności zostaliśmy przez Niego powołani – społeczności z Panem!
Bo słowo Pana jest prawe,
A wszystkie dzieła jego dokonane są w wierności (są niezawodne). (Ps.33,4).
Wierność nie jest w dzisiejszej rzeczywistości zbyt często wypowiadana jako słowo a jeszcze rzadziej manifestowana jako wartość sama w sobie w relacjach międzyludzkich. Coraz bardziej usuwa się ją lub wręcz wypycha na margines życia małżeńskiego, rodzinnego, społecznego zamiast traktować ją jak trzon i kręgosłup tych relacji.
Dla osoby wierzącej natomiast stanowi fundament jej relacji z Bogiem, a przede wszystkim jest esencją przymierza Boga z człowiekiem. To Bóg w swej istocie jest wierny i źródłem wierności. Jako narodzeni na nowo z Ducha Bożego ludzie potrzebujemy mieć i nosić w swoim sercu objawienie i zrozumienie tego aspektu osobowości naszego Boga i Ojca.
On w swej wierności doprowadza do końca rzeczy, które zainspirował bez względu na opór, skalę i rodzaj przeciwności.
Wołam do Boga Najwyższego, do Boga, który do końca doprowadzi sprawę moją.
On ześle pomoc z nieba i wybawi mnie, gdy lży mnie gnębiciel. Sela.
Bóg ześle łaskę swoją i wierność swoją. (Ps. 57,3-4).
To, co zostało w prawości, szczerze dedykowane Bogu (np. nasze życie, małżeństwo, rodzina, powołanie, kościół itd.) on w swej wierności wzbudzi, zachowa , wypełni i doprowadzi do chwalebnego owocu. Tak stało się min. z Samuelem. Anna – jego matka – dedykowała go Bogu zanim został poczęty, a właściwie to ta dedykacja sprawiła, że zaistniał jako człowiek. Bóg wziął odpowiedzialność za to życie, wzbudził je i prowadził. Samuel był w domu Heliego, widział od małego dziecka codziennie niegodziwość jego synów i ich sprzeniewierzenie w urzędzie kapłańskim, ale to nie miało negatywnego wpływu na niego, nie kształtowało go w zły sposób… Samuel zaś wzrastał przed Panem. (1Sam.2,21).
Na jakimś etapie chrześcijańskiego życia i my możemy znaleźć się wśród „synów Heliego”, ale to wierność Pana i nasza wiara w nią sprawi, że będziemy mimo wszystko wzrastali tam „przed Panem” i On usunie to otoczenie z naszego życia, gdyż do innego rodzaju społeczności zostaliśmy przez Niego powołani – społeczności z Panem!
Wierny jest Bóg, który was powołał do społeczności Syna swego Jezusa Chrystusa, Pana naszego. (1Kor.1,9).
Mając tę pewność, że Ten, który rozpoczął w was dobre dzieło, będzie je też pełnił aż do dnia Chrystusa Jezusa. (Fil. 1,6).
Jest miara odpowiedzialności człowieka w chodzeniu z Bogiem i jest też miara odpowiedzialności Boga w relacji z człowiekiem, którą On sam w swej wierności ustanowił, miara przewyższająca naszą.
Dotąd nie przyszło na was pokuszenie, które by przekraczało siły ludzkie; lecz Bóg jest wierny i nie dopuści abyście byli kuszeni ponad siły wasze, ale z pokuszeniem da i wyjście, abyście je mogli znieść. (1 Kor10,13).
Potrzebujemy to traktować z wiarą, wdzięcznością i respektem a nie z nonszalancją.Kiedy my nie dochowujemy wiary/wierności, On nadal pozostaje wierny. Jest w tym niezłomny, stały i niewzruszony.
Jeżeli znieważą ustawy moje
I nie będą przestrzegać przykazań moich,
To ukarzę rózgą przestępstwo ich
I winę ich plagami
Ale łaski mojej nie odmówię mu,
Ani też nie złamię wierności mojej (Ps.89, 32-34).
Jeśli my nie dochowujemy wiary, On pozostaje wierny, albowiem samego siebie zaprzeć się nie może.(2 Tym.2,13).
Może jesteś tym człowiekiem, który zawsze dochował Bogu wierności – jeśli tak, to chwała Bogu. W moim życiu były momenty, kiedy to słowo wykonało swoją pracę – to z czym zostało posłane. Było drogą i drzwiami do powrotu i odnowienia dla mnie i ludzi, o których się wstawiałam – znam jego siłę.
Gdy modlisz się tym słowem, bądź pewny swej pokuty i zmiany postawy, ponieważ w innym przypadku jest to kuszenie Boga.
Nigdy nie trać z oczu Boga, który jest wierny!
Gdy prosiłeś o coś i długo czekasz, to wiedz, że On działa i odpowiedź dla ciebie jest bliżej, niż w dniu kiedy zawołałeś. Czas działa na twoją korzyść, a nie przeciwko tobie. W sytuacjach kiedy miałam wrażenie, że moje modlitwy zawisły w powietrzu a, czas ich wypełnienia również stanął w miejscu, to co nadal poruszało mojego ducha i nie pozwalało ulec różnego rodzaju presji, było patrzenie poprzez słowo na wierność mojego Ojca, spoleganie na niej. To prowadziło do zachowania wiary, odpocznienia w niej, usuwało zmaganie i przyprowadzało cierpliwe oczekiwanie w pewności , wypatrywanie pierwszych zwiastunów odpowiedzi.
Dawid miał objawienie kim jest nasz Bóg w swej wierności, doświadczył tego wymiaru Jego działania w swoim życiu i wysławiał Go.
Niech to należy też do ciebie.
Będę opiewał zawsze dzieła łaski Pana!
Ustami swymi będę głosił przez wszystkie pokolenia wierność twoją.
Rzekłeś bowiem: łaska trwać będzie na wieki.
Jak niebiosa utwierdziłeś wierność swoją
Niebiosa wysławiaj cuda twoje, Panie
I wierność twoją w zgromadzeniu świętych. (Ps.89,2-3;6).
