Tekst: Leszek Sikora
„Umiłowany! Modlę się o to, aby ci się we wszystkim dobrze powodziło i abyś był zdrów tak, jak dobrze się ma dusza twoja. Uradowałem się bowiem bardzo, gdy przyszli bracia i złożyli świadectwo o rzetelności twojej, że ty istotnie żyjesz w prawdzie.”
(3 List Jana, 2-3)
Apostoł Jan przypomina nam istotę stworzenia. Sednem tych słów jest Boże zabezpieczenie dla naszego ciała, duszy i całej naszej drogi na ziemi. Warunkiem tego jest, że nasz Duch jest w Panu.
Boża intencja w tym wersecie jest potwierdzeniem tego, o czym czytamy w historii stworzenia człowieka . W ogrodzie Eden człowiek był zaopatrzony w społeczność i relacje z Bogiem. Miał wszystko, czego potrzebował do życia. Nie było tam choroby.
Tak więc mamy fundament nowotestamentowy, aby na nim oprzeć swoją wiarę w chwili potrzeby. Jest tam tylko jeden warunek – „…że ty istotnie żyjesz w prawdzie”.
Kiedy nasz Duch jest w prawidłowej relacji z Bogiem – nasza dusza, zdrowie i zaopatrzenie ma z czego czerpać.
Dla mnie jest to Boże zezwolenie, wręcz nakaz , aby podczas choroby, kryzysu, potrzeby, czy niedomagania wołać do Pana o przywrócenie Bożego zamysłu, planu dla mojego życia.
Jest to także napomnienie dla mnie samego, abym pamiętał o słowach Apostoła Jana – „że ty istotnie żyjesz w prawdzie i twoje świadectwo jest rzetelne dla Boga i innych”.
